top of page

ILLUSTRATED


Jan Bucquoy ILLUSTRATED 2009 160 pages 23 x 24 cm 30.00


Un livre qui fait le point sur l'œuvre de Jan Bucquoy, cinéaste, peintre, auteur de bandes dessinées, et en propose une lecture transversale. Accompagné d'un DVD. (Publié avec la galerie 100 Titres)


Jan Bucquoy n’est jamais où on l’attendait. Le croyait-on performeur, le voilà cinéaste. Le croyait-on cinéaste, le voilà performeur. Le croyait-on l’un ou l’autre, le voilà qui mêle les deux. Qu’on n’aille pas croire, cependant, à de la dispersion, ou à de la confusion de sa part ; qu’on n’aille pas croire, non plus, à quelque course éperdue, dans le désir toujours d’être à la page, d’être à la mode, sinon même de la lancer, recherche de la nouveauté pour la nouveauté, afin toujours de se faire remarquer.

Tout au contraire, il s’agit d’échapper ici, autant qu’il est possible, à la société du spectacle, d’échapper aux dispositifs de sa vanité. De sorte que ces déplacements, ces détournements successifs de la part de Jan Bucquoy se comprennent bien plutôt, si l’on y regarde plus près, comme l’arsenal même des mouvements tactiques, ou mieux, stratégiques, qu’il y oppose depuis la fin des années 60. Sous l’apparence de la diversité, la persistance, donc, du même combat. Sous l’apparence du désordre, un désordre volontaire, réfléchi, au sens d’une contestation résolue de l’ordre établi. L’amorce, l’esquisse d’une révolution.


Jan Bucquoy is nooit waar je hem verwacht. Je denkt “performer” en, hup, hij is cineast. Je zegt “cineast” en, voilà, hij is performer. Je verwacht je aan het ene of het andere, en plots is hij het allebei. Verwar dit echter niet met verstrooidheid of verwarring van zijn kant; verwar dit ook niet met een radeloze race om altijd op de voorgrond te staan, modieus te zijn, of zelfs om die mode te lanceren; het is geen zoeken naar nieuws om het nieuwe, om altijd op te vallen. Integendeel, hij wil precies zoveel mogelijk ontsnappen aan de spektakelmaatschappij, aan de middelen om zijn ijdelheid bot te vieren. Alles welbeschouwd, zijn deze voortdurende omzwervingen en parcourswijzigingen van Jan Bucquoy eigenlijk een arsenaal van tactische of, beter nog, strategische bewegingen die hij daar sinds het einde van de jaren ’60 tegenover stelt. Wat voor diversiteit doorgaat, blijkt dan het voortzetten van hetzelfde gevecht te zijn. Wat wanordelijk lijkt, is een gewilde, doordachte wanorde, in de zin van een kordaat protest tegen de gevestigde orde. De aanzet tot, de schets van een revolutie.


Jan Bucquoy never does what you would expect. One minute he is a performer and the next, a filmmaker. You expect one or the other but suddenly he mixes the two. Do not mistake this, however, with confusion or absent-mindedness. It should also not be confused with the desire to always be in the foreground or fashionable or even the intention to launch a new fashion, novelty for novelty’s sake, in order to be the centre of attention. On the contrary, he wants to escape from all this, the performance society and the means used to fan his vanity. All this wandering around and change of course by Jan Bucquoy is, if closely examined, an arsenal of tactical movements or, even, strategic movements which he has put in place since the end of the sixties. This is a continuation of the same struggle under the guise of diversity. What appears to be chaos is actually well thought out, voluntary chaos, in the sense of a resolute protest against the established order. It is the start, the blueprint for a revolution. Publié avec 100 Titres.

Comments


bottom of page